Αυτή η πυραμίδα δείχνει τα δομικά στοιχεία της γλωσσικής ανάπτυξης. Τα παιδιά πρέπει να αναπτύξουν δεξιότητες σε κάθε έναν από τους διαφορετικούς τομείς που παρουσιάζονται, προκειμένου να επικοινωνούν. Κατά την αρχική αξιολόγηση της λογοθεραπείας ο θεραπευτής θα αξιολογήσει πώς τα πάει το παιδί σας σε κάθε έναν από αυτούς τους τομείς, σε σύγκριση με το αναμενόμενο για την ηλικία του. Αυτό θα επιτρέψει στον θεραπευτή να προσδιορίσει ποιους τομείς (εάν υπάρχουν) πρέπει να στοχεύσει η θεραπεία για να βοηθήσει το παιδί σας να επικοινωνήσει καλύτερα.Κάθε τομέας της πυραμίδας έχει τη δική του σειρά ανάπτυξης και έτσι οι δεξιότητες που έχουν τα παιδιά εξαρτώνται από την ηλικία τους.

Κάθε επίπεδο της πυραμίδας υποστηρίζει επίσης την ανάπτυξη του επιπέδου που βρίσκεται πάνω από αυτό. Εάν ένα παιδί δεν έχει αναπτύξει ένα κατώτερο στρώμα όπως αναμενόταν, συχνά θα δυσκολεύεται να αναπτύξει τα παραπάνω στρώματα.

Ορισμένα παιδιά δυσκολεύονται με την προσοχή και την ακουστική αντίληψη. Αυτό είναι το κατώτερο στρώμα της πυραμίδας και έτσι οι δυσκολίες σε αυτόν τον τομέα θα επηρεάσουν όλες τις δεξιότητες που βρίσκονται πάνω από αυτό.

Δεξιότητες προσοχής & Ακουστική Αντίληψη:

Τα παιδιά πρέπει να είναι σε θέση να ακούνε ήχους και να αναπτύσσουν τις δεξιότητες ακρόασης ήχων και ομιλίας, προτού αναπτυχθεί η δική τους ομιλία.

Οι δεξιότητες προσοχής αναπτύσσονται από τη γέννηση, καθώς το παιδί μαθαίνει να δίνει προσοχή σε αντικείμενα και ανθρώπους. Τα παιδιά μαθαίνουν να κοιτάζουν και να ακούνε τι λένε ή τι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι. Μέχρι τη στιγμή που ένα παιδί είναι 6 ετών θα πρέπει να έχει μάθει να διαχειρίζεται τις δεξιότητες προσοχής του ανεξάρτητα. Ένα παιδί αυτής της ηλικίας μπορεί να ακούει κάποιον να μιλάει ενώ κάνει κάτι άλλο. Μπορεί επίσης να αλλάξει αυτόνομα την προσοχή του από αυτό που κάνει για να ακούσει κάποιον να μιλάει και στη συνέχεια να επικεντρωθεί ξανά στην αρχική του εργασία χωρίς να του το ζητήσει κάποιος ενήλικας.

Κοινωνικές Δεξιότητες & Δεξιότητες Παιχνιδιού: 

Τα παιδιά μαθαίνουν πολλά για την επικοινωνία μέσα από το παιχνίδι με τα παιχνίδια και τους ανθρώπους και γι’ αυτό χρειάζονται πολλές ευκαιρίες για παιχνίδι. Το παιχνίδι έχει μια συγκεκριμένη σειρά ανάπτυξης. Τα μωρά ξεκινούν με το “διερευνητικό παιχνίδι”, το οποίο τα βοηθά να μάθουν τις φυσικές ιδιότητες των αντικειμένων. Στη συνέχεια προχωρούν στο “λειτουργικό παιχνίδι”, όπου χρησιμοποιούν τα παιχνίδια όπως πρέπει να χρησιμοποιούνται, πριν προχωρήσουν στο “προσποιητό/συμβολικό παιχνίδι”, όπου μαθαίνουν ότι ένα αντικείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αντιπροσωπεύσει κάτι άλλο. Για παράδειγμα, μπορεί να προσποιηθούν ότι ένα φλιτζάνι παιχνίδι είναι ένα πραγματικό φλιτζάνι με χυμό μέσα ή μια μπανάνα παιχνίδι είναι ένα τηλέφωνο. Μόλις τα παιδιά μπορούν να το κάνουν αυτό, αντιλαμβάνονται επίσης την ιδέα ότι οι λέξεις μπορούν να αντιπροσωπεύουν πραγματικά πράγματα, οπότε η λέξη “φλιτζάνι” αναφέρεται στο αντικείμενο “φλιτζάνι”.

Τα παιδιά μαθαίνουν επίσης κοινωνικές δεξιότητες μέσω του παιχνιδιού. Μαθαίνουν να ενδιαφέρονται το ένα για το άλλο, να μοιράζονται, να συνεργάζονται, να εναλλάσσονται και να διαπραγματεύονται παίζοντας με άλλους.

Αντιληπτικός Λόγος: 

Τα παιδιά μαθαίνουν να κατανοούν λέξεις, προτάσεις, συζητήσεις και ιστορίες. Πρέπει να μάθουν να κατανοούν τις λέξεις πριν αρχίσουν να τις χρησιμοποιούν. Τα παιδιά μπορούν συνήθως να καταλάβουν περισσότερες λέξεις από όσες λένε. Για να αναπτυχθεί η κατανόηση της γλώσσας, το παιδί πρέπει να έχει αναπτύξει τις κοινωνικές του δεξιότητες, την προσοχή και την ακουστική του ικανότητα και τις δεξιότητες παιχνιδιού στο κατάλληλο επίπεδο.

Εκφραστικός Λόγος:

Τα παιδιά αρχίζουν να μαθαίνουν να λένε μεμονωμένες λέξεις περίπου στην ηλικία του ενός έτους. Στη συνέχεια προχωρούν στο συνδυασμό δύο λέξεων και στη συνέχεια στην εκφορά σύντομων προτάσεων.Τα παιδιά πρέπει να αναπτύξουν το εκφραστικό τους λεξιλόγιο και τις δεξιότητες εκφραστικής γραμματικής, ώστε να μπορούν να συνθέτουν προτάσεις και να διηγούνται μικρές ιστορίες για ό,τι έχουν δει ή κάνει.

Ομιλία:

Τα παιδιά αναπτύσσουν το εύρος των ήχων που μπορούν να πουν καθώς μεγαλώνουν. Ορισμένοι ήχοι μπορεί να αναπτυχθούν αργότερα και έτσι ορισμένα παιδιά συνεχίζουν να κάνουν  αρθρωτικά λάθη  μέχρι την ηλικία των 7 ετών.Ορισμένα παιδιά κολλάνε σε λέξεις καθώς μιλούν. Μπορεί να επαναλαμβάνουν ή να τεντώνουν λέξεις ή ήχους. Μερικές φορές τα παιδιά μπορεί να “μπλοκάρουν” όταν προσπαθούν να πουν μια λέξη ή έναν ήχο και δεν μπορούν να βγάλουν τον ήχο. Αν και είναι σύνηθες για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας να έχουν κάποιες δυσκολίες στην ευχέρεια της ομιλίας, είναι πάντα καλό να ζητάτε συμβουλές σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης  των δυσκολιών που αντιμετωπίζει το παιδί από  έναν λογοθεραπευτή.

Πηγή: http://www.ckspeechtherapy.com/